smykać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *smykati.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmɨ.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨkat͡ɕ
  • Syllabification: smy‧kać

Verb

smykać impf (perfective smyknąć)

  1. (transitive, colloquial) to pick, to pluck
  2. (transitive, colloquial) to pinch, to steal, to nick
  3. (intransitive, colloquial) to flee, to run away

Conjugation
Conjugation of smykać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smykać
present tense 1st smykam smykamy
2nd smykasz smykacie
3rd smyka smykają
impersonal smyka się
past tense 1st smykałem smykałam smykaliśmy smykałyśmy
2nd smykałeś smykałaś smykaliście smykałyście
3rd smykał smykała smykało smykali smykały
impersonal smykano
future tense 1st będę smykał,
będę smykać
 będę smykała,
będę smykać
 będziemy smykali,
będziemy smykać
 będziemy smykały,
będziemy smykać
2nd będziesz smykał,
będziesz smykać
 będziesz smykała,
będziesz smykać
 będziecie smykali,
będziecie smykać
 będziecie smykały,
będziecie smykać
3rd będzie smykał,
będzie smykać
 będzie smykała,
będzie smykać
 będzie smykało,
będzie smykać
 będą smykali,
będą smykać
 będą smykały,
będą smykać
impersonal będzie smykać się
conditional 1st smykałbym smykałabym smykalibyśmy smykałybyśmy
2nd smykałbyś smykałabyś smykalibyście smykałybyście
3rd smykałby smykałaby smykałoby smykaliby smykałyby
impersonal smykano by
imperative 1st niech smykam smykajmy
2nd smykaj smykajcie
3rd niech smyka niech smykają
active adjectival participle smykający smykająca smykające smykający smykające
passive adjectival participle smykany smykana smykane smykani smykane
contemporary adverbial participle smykając
verbal noun smykanie

Derived terms
nouns

Further reading
  • smykać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smykać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.