smyrać

Polish

Etymology

Compare Czech šimrat.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsmɨ.rat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɨrat͡ɕ
  • Syllabification: smy‧rać

Verb

smyrać impf (perfective smyrnąć)

  1. (transitive, colloquial) to tickle (to touch repeatedly or stroke delicately in a manner which causes laughter, pleasure and twitching)
    Synonyms: gilgać, gilgotać, łaskotać

Conjugation
Conjugation of smyrać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive smyrać
present tense 1st smyram smyramy
2nd smyrasz smyracie
3rd smyra smyrają
impersonal smyra się
past tense 1st smyrałem smyrałam smyraliśmy smyrałyśmy
2nd smyrałeś smyrałaś smyraliście smyrałyście
3rd smyrał smyrała smyrało smyrali smyrały
impersonal smyrano
future tense 1st będę smyrał,
będę smyrać
 będę smyrała,
będę smyrać
 będziemy smyrali,
będziemy smyrać
 będziemy smyrały,
będziemy smyrać
2nd będziesz smyrał,
będziesz smyrać
 będziesz smyrała,
będziesz smyrać
 będziecie smyrali,
będziecie smyrać
 będziecie smyrały,
będziecie smyrać
3rd będzie smyrał,
będzie smyrać
 będzie smyrała,
będzie smyrać
 będzie smyrało,
będzie smyrać
 będą smyrali,
będą smyrać
 będą smyrały,
będą smyrać
impersonal będzie smyrać się
conditional 1st smyrałbym smyrałabym smyralibyśmy smyrałybyśmy
2nd smyrałbyś smyrałabyś smyralibyście smyrałybyście
3rd smyrałby smyrałaby smyrałoby smyraliby smyrałyby
impersonal smyrano by
imperative 1st niech smyram smyrajmy
2nd smyraj smyrajcie
3rd niech smyra niech smyrają
active adjectival participle smyrający smyrająca smyrające smyrający smyrające
passive adjectival participle smyrany smyrana smyrane smyrani smyrane
contemporary adverbial participle smyrając
verbal noun smyranie

Further reading
  • smyrać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • smyrać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.