sorun

Turkish

Pronunciation
  • IPA(key): /soˈ.ɾun/
  • Hyphenation: so‧run
  • Audio(file)

Etymology 1

From sor- +‎ -un. Coined by Turkish writer, poet and literary critic Nurullah Ataç and was supposed to displace mesele[1].

Noun

sorun (definite accusative sorunu, plural sorunlar)

  1. problem (difficulty)
    Bir sorun var mı?
    Is there a problem?
Declension
Inflection
Nominative sorun
Definite accusative sorunu
Singular Plural
Nominative sorun sorunlar
Definite accusative sorunu sorunları
Dative soruna sorunlara
Locative sorunda sorunlarda
Ablative sorundan sorunlardan
Genitive sorunun sorunların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular sorunum sorunlarım
2nd singular sorunun sorunların
3rd singular sorunu sorunları
1st plural sorunumuz sorunlarımız
2nd plural sorununuz sorunlarınız
3rd plural sorunları sorunları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular sorunumu sorunlarımı
2nd singular sorununu sorunlarını
3rd singular sorununu sorunlarını
1st plural sorunumuzu sorunlarımızı
2nd plural sorununuzu sorunlarınızı
3rd plural sorunlarını sorunlarını
Dative
Singular Plural
1st singular sorunuma sorunlarıma
2nd singular sorununa sorunlarına
3rd singular sorununa sorunlarına
1st plural sorunumuza sorunlarımıza
2nd plural sorununuza sorunlarınıza
3rd plural sorunlarına sorunlarına
Locative
Singular Plural
1st singular sorunumda sorunlarımda
2nd singular sorununda sorunlarında
3rd singular sorununda sorunlarında
1st plural sorunumuzda sorunlarımızda
2nd plural sorununuzda sorunlarınızda
3rd plural sorunlarında sorunlarında
Ablative
Singular Plural
1st singular sorunumdan sorunlarımdan
2nd singular sorunundan sorunlarından
3rd singular sorunundan sorunlarından
1st plural sorunumuzdan sorunlarımızdan
2nd plural sorununuzdan sorunlarınızdan
3rd plural sorunlarından sorunlarından
Genitive
Singular Plural
1st singular sorunumun sorunlarımın
2nd singular sorununun sorunlarının
3rd singular sorununun sorunlarının
1st plural sorunumuzun sorunlarımızın
2nd plural sorununuzun sorunlarınızın
3rd plural sorunlarının sorunlarının
Synonyms

References
  1. Lewis, Geoffrey (1999) The Turkish Language Reform: A Catastrophic Success, Oxford, New York: Oxford University Press, page 88

Noun

sorun

  1. second-person singular possessive of soru
    Bir sorun var mı?
    Do you have a question?

Verb

sorun

  1. second-person plural imperative of sormak
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.