spędzić

Polish

Etymology

From s- +‎ pędzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛɲ.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛɲd͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: spę‧dzić

Verb

spędzić pf (imperfective spędzać)

  1. (transitive) to drive (to herd animals or people to a particular place)
  2. (transitive) to drive off, to chase off
  3. (transitive) to spend, to pass (time)

Conjugation
Conjugation of spędzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spędzić
future tense 1st spędzę spędzimy
2nd spędzisz spędzicie
3rd spędzi spędzą
impersonal spędzi się
past tense 1st spędziłem spędziłam spędziliśmy spędziłyśmy
2nd spędziłeś spędziłaś spędziliście spędziłyście
3rd spędził spędziła spędziło spędzili spędziły
impersonal spędzono
conditional 1st spędziłbym spędziłabym spędzilibyśmy spędziłybyśmy
2nd spędziłbyś spędziłabyś spędzilibyście spędziłybyście
3rd spędziłby spędziłaby spędziłoby spędziliby spędziłyby
impersonal spędzono by
imperative 1st niech spędzę spędźmy
2nd spędź spędźcie
3rd niech spędzi niech spędzą
passive adjectival participle spędzony spędzona spędzone spędzeni spędzone
anterior adverbial participle spędziwszy
verbal noun spędzenie

Further reading
  • spędzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spędzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.