spętać

Polish

Etymology

From s- +‎ pętać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛn.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛntat͡ɕ
  • Syllabification: spę‧tać

Verb

spętać pf (imperfective pętać)

  1. (transitive) to fetter, to tether

Conjugation
Conjugation of spętać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spętać
future tense 1st spętam spętamy
2nd spętasz spętacie
3rd spęta spętają
impersonal spęta się
past tense 1st spętałem spętałam spętaliśmy spętałyśmy
2nd spętałeś spętałaś spętaliście spętałyście
3rd spętał spętała spętało spętali spętały
impersonal spętano
conditional 1st spętałbym spętałabym spętalibyśmy spętałybyśmy
2nd spętałbyś spętałabyś spętalibyście spętałybyście
3rd spętałby spętałaby spętałoby spętaliby spętałyby
impersonal spętano by
imperative 1st niech spętam spętajmy
2nd spętaj spętajcie
3rd niech spęta niech spętają
passive adjectival participle spętany spętana spętane spętani spętane
anterior adverbial participle spętawszy
verbal noun spętanie

Further reading
  • spętać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spętać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.