spłonąć

Polish

Etymology

From s- +‎ płonąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspwɔ.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: spło‧nąć

Verb

spłonąć pf (imperfective płonąć)

  1. (intransitive) to burn, to be on fire
  2. (intransitive, figuratively) to burn, to be hot, to blush (e.g. due to shame or embarrassment)
  3. (intransitive) to burn, to feel intensely

Conjugation
Conjugation of spłonąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spłonąć
future tense 1st spłonę spłoniemy
2nd spłoniesz spłoniecie
3rd spłonie spłoną
impersonal spłonie się
past tense 1st spłonąłem spłonęłam spłonęliśmy spłonęłyśmy
2nd spłonąłeś spłonęłaś spłonęliście spłonęłyście
3rd spłonął spłonęła spłonęło spłonęli spłonęły
impersonal spłonięto
conditional 1st spłonąłbym spłonęłabym spłonęlibyśmy spłonęłybyśmy
2nd spłonąłbyś spłonęłabyś spłonęlibyście spłonęłybyście
3rd spłonąłby spłonęłaby spłonęłoby spłonęliby spłonęłyby
impersonal spłonięto by
imperative 1st niech spłonę spłońmy
2nd spłoń spłońcie
3rd niech spłonie niech spłoną
anterior adverbial participle spłonąwszy
verbal noun spłonięcie

Further reading
  • spłonąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spłonąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.