spaćkać

Polish

Etymology

From s- +‎ paćkać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspat͡ɕ.kat͡ɕ/
  • Rhymes: -at͡ɕkat͡ɕ
  • Syllabification: spać‧kać

Verb

spaćkać pf

  1. (transitive, colloquial) to dirty, to soil
  2. (transitive, colloquial, figuratively) to dirty, to soil e.g. a person's reputation

Conjugation
Conjugation of spaćkać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spaćkać
future tense 1st spaćkam spaćkamy
2nd spaćkasz spaćkacie
3rd spaćka spaćkają
impersonal spaćka się
past tense 1st spaćkałem spaćkałam spaćkaliśmy spaćkałyśmy
2nd spaćkałeś spaćkałaś spaćkaliście spaćkałyście
3rd spaćkał spaćkała spaćkało spaćkali spaćkały
impersonal spaćkano
conditional 1st spaćkałbym spaćkałabym spaćkalibyśmy spaćkałybyśmy
2nd spaćkałbyś spaćkałabyś spaćkalibyście spaćkałybyście
3rd spaćkałby spaćkałaby spaćkałoby spaćkaliby spaćkałyby
impersonal spaćkano by
imperative 1st niech spaćkam spaćkajmy
2nd spaćkaj spaćkajcie
3rd niech spaćka niech spaćkają
passive adjectival participle spaćkany spaćkana spaćkane spaćkani spaćkane
anterior adverbial participle spaćkawszy
verbal noun spaćkanie

Further reading
  • spaćkać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spaćkać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.