spałować

Polish

Etymology

From s- +‎ pałować.

Pronunciation
  • IPA(key): /spaˈwɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spa‧ło‧wać

Verb

spałować pf (imperfective pałować)

  1. (transitive, colloquial) to club (to hit with a club)

Conjugation
Conjugation of spałować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spałować
future tense 1st spałuję spałujemy
2nd spałujesz spałujecie
3rd spałuje spałują
impersonal spałuje się
past tense 1st spałowałem spałowałam spałowaliśmy spałowałyśmy
2nd spałowałeś spałowałaś spałowaliście spałowałyście
3rd spałował spałowała spałowało spałowali spałowały
impersonal spałowano
conditional 1st spałowałbym spałowałabym spałowalibyśmy spałowałybyśmy
2nd spałowałbyś spałowałabyś spałowalibyście spałowałybyście
3rd spałowałby spałowałaby spałowałoby spałowaliby spałowałyby
impersonal spałowano by
imperative 1st niech spałuję spałujmy
2nd spałuj spałujcie
3rd niech spałuje niech spałują
passive adjectival participle spałowany spałowana spałowane spałowani spałowane
anterior adverbial participle spałowawszy
verbal noun spałowanie
nouns

Further reading
  • spałować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spałować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.