spajać

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *sъpajati. By surface analysis, spoić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspa.jat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ajat͡ɕ
  • Syllabification: spa‧jać

Verb

spajać impf (perfective spoić)

  1. (transitive) to bond, to weld (to bind together inseparately)

Conjugation
Conjugation of spajać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spajać
present tense 1st spajam spajamy
2nd spajasz spajacie
3rd spaja spajają
impersonal spaja się
past tense 1st spajałem spajałam spajaliśmy spajałyśmy
2nd spajałeś spajałaś spajaliście spajałyście
3rd spajał spajała spajało spajali spajały
impersonal spajano
future tense 1st będę spajał,
będę spajać
 będę spajała,
będę spajać
 będziemy spajali,
będziemy spajać
 będziemy spajały,
będziemy spajać
2nd będziesz spajał,
będziesz spajać
 będziesz spajała,
będziesz spajać
 będziecie spajali,
będziecie spajać
 będziecie spajały,
będziecie spajać
3rd będzie spajał,
będzie spajać
 będzie spajała,
będzie spajać
 będzie spajało,
będzie spajać
 będą spajali,
będą spajać
 będą spajały,
będą spajać
impersonal będzie spajać się
conditional 1st spajałbym spajałabym spajalibyśmy spajałybyśmy
2nd spajałbyś spajałabyś spajalibyście spajałybyście
3rd spajałby spajałaby spajałoby spajaliby spajałyby
impersonal spajano by
imperative 1st niech spajam spajajmy
2nd spajaj spajajcie
3rd niech spaja niech spajają
active adjectival participle spajający spajająca spajające spajający spajające
passive adjectival participle spajany spajana spajane spajani spajane
contemporary adverbial participle spajając
verbal noun spajanie

See also

Further reading
  • spajać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spajać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.