speniać

Polish

Etymology

From s- +‎ peniać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspɛ.ɲat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɛɲat͡ɕ
  • Syllabification: spe‧niać

Verb

speniać pf (imperfective peniać)

  1. (intransitive or reflexive, colloquial) to chicken out, to wimp out, to wuss out
    Synonyms: see Thesaurus:bać się

Conjugation
Conjugation of speniać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive speniać
future tense 1st speniam speniamy
2nd speniasz speniacie
3rd spenia speniają
impersonal spenia się
past tense 1st speniałem speniałam spenialiśmy speniałyśmy
2nd speniałeś speniałaś spenialiście speniałyście
3rd speniał speniała speniało speniali speniały
impersonal speniano
conditional 1st speniałbym speniałabym spenialibyśmy speniałybyśmy
2nd speniałbyś speniałabyś spenialibyście speniałybyście
3rd speniałby speniałaby speniałoby spenialiby speniałyby
impersonal speniano by
imperative 1st niech speniam speniajmy
2nd speniaj speniajcie
3rd niech spenia niech speniają
anterior adverbial participle speniawszy
verbal noun spenianie
noun
  • peniak

Further reading
  • speniać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • speniać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.