spieprzyć

Polish

Etymology

From s- +‎ pieprzyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈspjɛp.ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: spiep‧rzyć

Verb

spieprzyć pf (imperfective spieprzać)

  1. (intransitive, mildly vulgar) to hightail it, to piss off, to bugger off (to leave)
    Synonyms: see Thesaurus:uciekać
  2. (transitive, intransitive, mildly vulgar) to screw up; to fuck up (to botch something, to make a mistake)

spieprzyć pf

  1. (reflexive, vulgar) to break down

Conjugation
Conjugation of spieprzyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spieprzyć
future tense 1st spieprzę spieprzymy
2nd spieprzysz spieprzycie
3rd spieprzy spieprzą
impersonal spieprzy się
past tense 1st spieprzyłem spieprzyłam spieprzyliśmy spieprzyłyśmy
2nd spieprzyłeś spieprzyłaś spieprzyliście spieprzyłyście
3rd spieprzył spieprzyła spieprzyło spieprzyli spieprzyły
impersonal spieprzono
conditional 1st spieprzyłbym spieprzyłabym spieprzylibyśmy spieprzyłybyśmy
2nd spieprzyłbyś spieprzyłabyś spieprzylibyście spieprzyłybyście
3rd spieprzyłby spieprzyłaby spieprzyłoby spieprzyliby spieprzyłyby
impersonal spieprzono by
imperative 1st niech spieprzę spieprzmy
2nd spieprz spieprzcie
3rd niech spieprzy niech spieprzą
passive adjectival participle spieprzony spieprzona spieprzone spieprzeni spieprzone
anterior adverbial participle spieprzywszy
verbal noun spieprzenie

Further reading
  • spieprzyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spieprzyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.