spiracić

Polish

Etymology

From s- +‎ piracić.

Pronunciation
  • IPA(key): /spiˈra.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: spi‧ra‧cić

Verb

spiracić pf (imperfective piracić)

  1. (transitive, colloquial) to pirate (to create and/or sell an unauthorized copy of)
    Synonyms: spiratować, podrobić
  2. (transitive, colloquial) to pirate (to knowingly obtain an unauthorized copy o)

Conjugation
Conjugation of spiracić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spiracić
future tense 1st spiracę spiracimy
2nd spiracisz spiracicie
3rd spiraci spiracą
impersonal spiraci się
past tense 1st spiraciłem spiraciłam spiraciliśmy spiraciłyśmy
2nd spiraciłeś spiraciłaś spiraciliście spiraciłyście
3rd spiracił spiraciła spiraciło spiracili spiraciły
impersonal spiracono
conditional 1st spiraciłbym spiraciłabym spiracilibyśmy spiraciłybyśmy
2nd spiraciłbyś spiraciłabyś spiracilibyście spiraciłybyście
3rd spiraciłby spiraciłaby spiraciłoby spiraciliby spiraciłyby
impersonal spiracono by
imperative 1st niech spiracę spiraćmy
2nd spirać spiraćcie
3rd niech spiraci niech spiracą
passive adjectival participle spiracony spiracona spiracone spiraceni spiracone
anterior adverbial participle spiraciwszy
verbal noun spiracenie
adjective
nouns

Further reading
  • spiracić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spiracić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.