splugawić

Polish

Etymology

From s- +‎ plugawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /spluˈɡa.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: splu‧ga‧wić

Verb

splugawić pf (imperfective plugawić)

  1. (transitive) to befoul, to defile, to taint
    Synonyms: skalać, zbezcześcić, zhańbić
  2. (reflexive) to defile oneself

Conjugation
Conjugation of splugawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive splugawić
future tense 1st splugawię splugawimy
2nd splugawisz splugawicie
3rd splugawi splugawią
impersonal splugawi się
past tense 1st splugawiłem splugawiłam splugawiliśmy splugawiłyśmy
2nd splugawiłeś splugawiłaś splugawiliście splugawiłyście
3rd splugawił splugawiła splugawiło splugawili splugawiły
impersonal splugawiono
conditional 1st splugawiłbym splugawiłabym splugawilibyśmy splugawiłybyśmy
2nd splugawiłbyś splugawiłabyś splugawilibyście splugawiłybyście
3rd splugawiłby splugawiłaby splugawiłoby splugawiliby splugawiłyby
impersonal splugawiono by
imperative 1st niech splugawię splugawmy
2nd splugaw splugawcie
3rd niech splugawi niech splugawią
passive adjectival participle splugawiony splugawiona splugawione splugawieni splugawione
anterior adverbial participle splugawiwszy
verbal noun splugawienie
adjective
adverbs
nouns

Further reading
  • splugawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • splugawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.