spoliczkować
Polish
Etymology
From s- + policzkować.
Pronunciation
- IPA(key): /spɔ.lit͡ʂˈkɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: spo‧licz‧ko‧wać
Conjugation
Conjugation of spoliczkować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | spoliczkować | |||||
| future tense | 1st | spoliczkuję | spoliczkujemy | |||
| 2nd | spoliczkujesz | spoliczkujecie | ||||
| 3rd | spoliczkuje | spoliczkują | ||||
| impersonal | spoliczkuje się | |||||
| past tense | 1st | spoliczkowałem | spoliczkowałam | spoliczkowaliśmy | spoliczkowałyśmy | |
| 2nd | spoliczkowałeś | spoliczkowałaś | spoliczkowaliście | spoliczkowałyście | ||
| 3rd | spoliczkował | spoliczkowała | spoliczkowało | spoliczkowali | spoliczkowały | |
| impersonal | spoliczkowano | |||||
| conditional | 1st | spoliczkowałbym | spoliczkowałabym | spoliczkowalibyśmy | spoliczkowałybyśmy | |
| 2nd | spoliczkowałbyś | spoliczkowałabyś | spoliczkowalibyście | spoliczkowałybyście | ||
| 3rd | spoliczkowałby | spoliczkowałaby | spoliczkowałoby | spoliczkowaliby | spoliczkowałyby | |
| impersonal | spoliczkowano by | |||||
| imperative | 1st | niech spoliczkuję | spoliczkujmy | |||
| 2nd | spoliczkuj | spoliczkujcie | ||||
| 3rd | niech spoliczkuje | niech spoliczkują | ||||
| passive adjectival participle | spoliczkowany | spoliczkowana | spoliczkowane | spoliczkowani | spoliczkowane | |
| anterior adverbial participle | spoliczkowawszy | |||||
| verbal noun | spoliczkowanie | |||||
Further reading
- spoliczkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- spoliczkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.