sponsatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of spōnsō
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | spōnsātus | spōnsāta | spōnsātum | spōnsātī | spōnsātae | spōnsāta | |
| Genitive | spōnsātī | spōnsātae | spōnsātī | spōnsātōrum | spōnsātārum | spōnsātōrum | |
| Dative | spōnsātō | spōnsātae | spōnsātō | spōnsātīs | spōnsātīs | spōnsātīs | |
| Accusative | spōnsātum | spōnsātam | spōnsātum | spōnsātōs | spōnsātās | spōnsāta | |
| Ablative | spōnsātō | spōnsātā | spōnsātō | spōnsātīs | spōnsātīs | spōnsātīs | |
| Vocative | spōnsāte | spōnsāta | spōnsātum | spōnsātī | spōnsātae | spōnsāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.