sprowadzić

Polish

Etymology

From s- +‎ prowadzić.

Pronunciation
  • IPA(key): /sprɔˈva.d͡ʑit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ad͡ʑit͡ɕ
  • Syllabification: spro‧wa‧dzić

Verb

sprowadzić pf (imperfective sprowadzać)

  1. (transitive) to bring, to fetch
  2. (transitive) to import
  3. (transitive) to reduce, to simplify [+ do (genitive) = to something]
  4. (transitive) to lead down, to guide down
  5. (reflexive) to boil down, to come down [+ do (genitive) = to something]

Conjugation
Conjugation of sprowadzić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive sprowadzić
future tense 1st sprowadzę sprowadzimy
2nd sprowadzisz sprowadzicie
3rd sprowadzi sprowadzą
impersonal sprowadzi się
past tense 1st sprowadziłem sprowadziłam sprowadziliśmy sprowadziłyśmy
2nd sprowadziłeś sprowadziłaś sprowadziliście sprowadziłyście
3rd sprowadził sprowadziła sprowadziło sprowadzili sprowadziły
impersonal sprowadzono
conditional 1st sprowadziłbym sprowadziłabym sprowadzilibyśmy sprowadziłybyśmy
2nd sprowadziłbyś sprowadziłabyś sprowadzilibyście sprowadziłybyście
3rd sprowadziłby sprowadziłaby sprowadziłoby sprowadziliby sprowadziłyby
impersonal sprowadzono by
imperative 1st niech sprowadzę sprowadźmy
2nd sprowadź sprowadźcie
3rd niech sprowadzi niech sprowadzą
passive adjectival participle sprowadzony sprowadzona sprowadzone sprowadzeni sprowadzone
anterior adverbial participle sprowadziwszy
verbal noun sprowadzenie

Further reading
  • sprowadzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • sprowadzić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.