sprowokować
Polish
Etymology
From s- + prowokować.
Pronunciation
- IPA(key): /sprɔ.vɔˈkɔ.vat͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɔvat͡ɕ
- Syllabification: spro‧wo‧ko‧wać
Conjugation
Conjugation of sprowokować pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | sprowokować | |||||
| future tense | 1st | sprowokuję | sprowokujemy | |||
| 2nd | sprowokujesz | sprowokujecie | ||||
| 3rd | sprowokuje | sprowokują | ||||
| impersonal | sprowokuje się | |||||
| past tense | 1st | sprowokowałem | sprowokowałam | sprowokowaliśmy | sprowokowałyśmy | |
| 2nd | sprowokowałeś | sprowokowałaś | sprowokowaliście | sprowokowałyście | ||
| 3rd | sprowokował | sprowokowała | sprowokowało | sprowokowali | sprowokowały | |
| impersonal | sprowokowano | |||||
| conditional | 1st | sprowokowałbym | sprowokowałabym | sprowokowalibyśmy | sprowokowałybyśmy | |
| 2nd | sprowokowałbyś | sprowokowałabyś | sprowokowalibyście | sprowokowałybyście | ||
| 3rd | sprowokowałby | sprowokowałaby | sprowokowałoby | sprowokowaliby | sprowokowałyby | |
| impersonal | sprowokowano by | |||||
| imperative | 1st | niech sprowokuję | sprowokujmy | |||
| 2nd | sprowokuj | sprowokujcie | ||||
| 3rd | niech sprowokuje | niech sprowokują | ||||
| passive adjectival participle | sprowokowany | sprowokowana | sprowokowane | sprowokowani | sprowokowane | |
| anterior adverbial participle | sprowokowawszy | |||||
| verbal noun | sprowokowanie | |||||
Related terms
adjectives
- prowokacyjny
- prowokatorski
- prowokujący
adverbs
- prowokacyjnie
- prowokująco
nouns
Further reading
- sprowokować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- sprowokować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.