sprytny

Polish

Etymology

From spryt +‎ -ny.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈsprɨt.nɨ/

Adjective

sprytny (comparative sprytniejszy, superlative najsprytniejszy, adverb sprytnie)

clever, canny, shrewd, crafty, cunning, wily

Declension

declension of sprytny

case	singular				plural
case	m pers or m anim	m inan	n	f	m pers	other
nominative, vocative	sprytny		sprytne	sprytna	sprytni	sprytne
genitive	sprytnego			sprytnej	sprytnych
dative	sprytnemu			sprytnej	sprytnym
accusative	sprytnego	sprytny	sprytne	sprytną	sprytnych	sprytne
instrumental	sprytnym			sprytną	sprytnymi
locative	sprytnym			sprytnej	sprytnych

Further reading

sprytny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
sprytny in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.