stłumić

Polish

Etymology

From s- +‎ tłumić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstwu.mit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -umit͡ɕ
  • Syllabification: stłu‧mić

Verb

stłumić pf (imperfective tłumić)

  1. (transitive) to suppress, to stifle, to smother
    Synonyms: zdławić, zdusić
  2. (transitive) to damp (feelings or emotions)
    Synonym: stłamsić

Conjugation
Conjugation of stłumić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stłumić
future tense 1st stłumię stłumimy
2nd stłumisz stłumicie
3rd stłumi stłumią
impersonal stłumi się
past tense 1st stłumiłem stłumiłam stłumiliśmy stłumiłyśmy
2nd stłumiłeś stłumiłaś stłumiliście stłumiłyście
3rd stłumił stłumiła stłumiło stłumili stłumiły
impersonal stłumiono
conditional 1st stłumiłbym stłumiłabym stłumilibyśmy stłumiłybyśmy
2nd stłumiłbyś stłumiłabyś stłumilibyście stłumiłybyście
3rd stłumiłby stłumiłaby stłumiłoby stłumiliby stłumiłyby
impersonal stłumiono by
imperative 1st niech stłumię stłummy
2nd stłum stłumcie
3rd niech stłumi niech stłumią
passive adjectival participle stłumiony stłumiona stłumione stłumieni stłumione
anterior adverbial participle stłumiwszy
verbal noun stłumienie

Derived terms
adjective
  • stłumiony
noun

Further reading
  • stłumić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stłumić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.