stabilitus
Latin
    
    Etymology
    
Perfect passive participle of stabiliō.
Inflection
    
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | stabilītus | stabilīta | stabilītum | stabilītī | stabilītae | stabilīta | |
| Genitive | stabilītī | stabilītae | stabilītī | stabilītōrum | stabilītārum | stabilītōrum | |
| Dative | stabilītō | stabilītae | stabilītō | stabilītīs | stabilītīs | stabilītīs | |
| Accusative | stabilītum | stabilītam | stabilītum | stabilītōs | stabilītās | stabilīta | |
| Ablative | stabilītō | stabilītā | stabilītō | stabilītīs | stabilītīs | stabilītīs | |
| Vocative | stabilīte | stabilīta | stabilītum | stabilītī | stabilītae | stabilīta | |
    This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.