staczać

Polish

From stoczyć +‎ -ać.

staczać impf (perfective stoczyć)

(transitive) to roll downwards
(transitive) to hold, to conduct, to carry out something adversarial (e.g. a battle, a duel, a debate)
(transitive) to eat away at, to break down, to destroy
(reflexive) to roll downwards, to be rolled downwards
(reflexive) to descend into decadence
Synonym: demoralizować się

Conjugation of staczać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		staczać
present tense	1^st	staczam			staczamy
	2^nd	staczasz			staczacie
	3^rd	stacza			staczają
	impersonal	stacza się
past tense	1^st	staczałem	staczałam		staczaliśmy	staczałyśmy
	2^nd	staczałeś	staczałaś		staczaliście	staczałyście
	3^rd	staczał	staczała	staczało	staczali	staczały
	impersonal	staczano
future tense	1^st	będę staczał, będę staczać	będę staczała, będę staczać		będziemy staczali, będziemy staczać	będziemy staczały, będziemy staczać
	2^nd	będziesz staczał, będziesz staczać	będziesz staczała, będziesz staczać		będziecie staczali, będziecie staczać	będziecie staczały, będziecie staczać
	3^rd	będzie staczał, będzie staczać	będzie staczała, będzie staczać	będzie staczało, będzie staczać	będą staczali, będą staczać	będą staczały, będą staczać
	impersonal	będzie staczać się
conditional	1^st	staczałbym	staczałabym		staczalibyśmy	staczałybyśmy
	2^nd	staczałbyś	staczałabyś		staczalibyście	staczałybyście
	3^rd	staczałby	staczałaby	staczałoby	staczaliby	staczałyby
	impersonal	staczano by
imperative	1^st	niech staczam			staczajmy
	2^nd	staczaj			staczajcie
	3^rd	niech stacza			niech staczają
active adjectival participle		staczający	staczająca	staczające	staczający	staczające
passive adjectival participle		staczany	staczana	staczane	staczani	staczane
contemporary adverbial participle		staczając
verbal noun		staczanie