stanieć

Polish

Etymology

From s- +‎ tanieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈsta.ɲɛt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -aɲɛt͡ɕ
  • Syllabification: sta‧nieć

Verb

stanieć pf (imperfective tanieć)

  1. (intransitive) to become cheaper, to go down (in price)
    Synonym: potanieć
    Antonym: zdrożeć

Conjugation
Conjugation of stanieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stanieć
future tense 1st stanieję staniejemy
2nd staniejesz staniejecie
3rd stanieje stanieją
impersonal stanieje się
past tense 1st staniałem staniałam stanieliśmy staniałyśmy
2nd staniałeś staniałaś stanieliście staniałyście
3rd staniał staniała staniało stanieli staniały
impersonal staniano
conditional 1st staniałbym staniałabym stanielibyśmy staniałybyśmy
2nd staniałbyś staniałabyś stanielibyście staniałybyście
3rd staniałby staniałaby staniałoby stanieliby staniałyby
impersonal staniano by
imperative 1st niech stanieję staniejmy
2nd staniej staniejcie
3rd niech stanieje niech stanieją
anterior adverbial participle staniawszy
verbal noun stanienie

Further reading
  • stanieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stanieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.