starczać

Polish

Etymology

From starczyć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstar.t͡ʂat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -art͡ʂat͡ɕ
  • Syllabification: star‧czać

Verb

starczać impf (perfective starczyć)

  1. (intransitive) to suffice, to be enough
    Synonym: wystarczać

Conjugation
Conjugation of starczać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starczać
present tense 1st starczam starczamy
2nd starczasz starczacie
3rd starcza starczają
impersonal starcza się
past tense 1st starczałem starczałam starczaliśmy starczałyśmy
2nd starczałeś starczałaś starczaliście starczałyście
3rd starczał starczała starczało starczali starczały
impersonal starczano
future tense 1st będę starczał,
będę starczać
 będę starczała,
będę starczać
 będziemy starczali,
będziemy starczać
 będziemy starczały,
będziemy starczać
2nd będziesz starczał,
będziesz starczać
 będziesz starczała,
będziesz starczać
 będziecie starczali,
będziecie starczać
 będziecie starczały,
będziecie starczać
3rd będzie starczał,
będzie starczać
 będzie starczała,
będzie starczać
 będzie starczało,
będzie starczać
 będą starczali,
będą starczać
 będą starczały,
będą starczać
impersonal będzie starczać się
conditional 1st starczałbym starczałabym starczalibyśmy starczałybyśmy
2nd starczałbyś starczałabyś starczalibyście starczałybyście
3rd starczałby starczałaby starczałoby starczaliby starczałyby
impersonal starczano by
imperative 1st niech starczam starczajmy
2nd starczaj starczajcie
3rd niech starcza niech starczają
active adjectival participle starczający starczająca starczające starczający starczające
contemporary adverbial participle starczając
verbal noun starczanie

Further reading
  • starczać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • starczać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.