starkować

Polish

Etymology

From s- +‎ tarkować.

Pronunciation
  • IPA(key): /starˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: star‧ko‧wać

Verb

starkować pf (imperfective tarkować)

  1. (transitive, regional, cooking) to grate, to shred

Conjugation
Conjugation of starkować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starkować
future tense 1st starkuję starkujemy
2nd starkujesz starkujecie
3rd starkuje starkują
impersonal starkuje się
past tense 1st starkowałem starkowałam starkowaliśmy starkowałyśmy
2nd starkowałeś starkowałaś starkowaliście starkowałyście
3rd starkował starkowała starkowało starkowali starkowały
impersonal starkowano
conditional 1st starkowałbym starkowałabym starkowalibyśmy starkowałybyśmy
2nd starkowałbyś starkowałabyś starkowalibyście starkowałybyście
3rd starkowałby starkowałaby starkowałoby starkowaliby starkowałyby
impersonal starkowano by
imperative 1st niech starkuję starkujmy
2nd starkuj starkujcie
3rd niech starkuje niech starkują
passive adjectival participle starkowany starkowana starkowane starkowani starkowane
anterior adverbial participle starkowawszy
verbal noun starkowanie

Further reading
  • starkować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • starkować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.