stonować

Polish

Etymology

From s- +‎ tonować.

Pronunciation
  • IPA(key): /stɔˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: sto‧no‧wać

Verb

stonować pf (imperfective tonować)

  1. (transitive) to tone down
    Hypernym: złagodzić
  2. (transitive) to scumble
    Hypernym: zabarwić
  3. (reflexive) to become toned down
    Hypernym: złagodnieć

Conjugation
Conjugation of stonować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive stonować
future tense 1st stonuję stonujemy
2nd stonujesz stonujecie
3rd stonuje stonują
impersonal stonuje się
past tense 1st stonowałem stonowałam stonowaliśmy stonowałyśmy
2nd stonowałeś stonowałaś stonowaliście stonowałyście
3rd stonował stonowała stonowało stonowali stonowały
impersonal stonowano
conditional 1st stonowałbym stonowałabym stonowalibyśmy stonowałybyśmy
2nd stonowałbyś stonowałabyś stonowalibyście stonowałybyście
3rd stonowałby stonowałaby stonowałoby stonowaliby stonowałyby
impersonal stonowano by
imperative 1st niech stonuję stonujmy
2nd stonuj stonujcie
3rd niech stonuje niech stonują
passive adjectival participle stonowany stonowana stonowane stonowani stonowane
anterior adverbial participle stonowawszy
verbal noun stonowanie
adjective
  • tonacyjny
noun

Further reading
  • stonować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stonować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.