storpedować

Polish

Etymology

From s- +‎ torpedować.

Pronunciation
  • IPA(key): /stɔr.pɛˈdɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: stor‧pe‧do‧wać

Verb

storpedować pf (imperfective torpedować)

  1. (transitive, military) to torpedo (to sink with a torpedo)
  2. (transitive, figurative) to torpedo, to undermine

Conjugation
Conjugation of storpedować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive storpedować
future tense 1st storpeduję storpedujemy
2nd storpedujesz storpedujecie
3rd storpeduje storpedują
impersonal storpeduje się
past tense 1st storpedowałem storpedowałam storpedowaliśmy storpedowałyśmy
2nd storpedowałeś storpedowałaś storpedowaliście storpedowałyście
3rd storpedował storpedowała storpedowało storpedowali storpedowały
impersonal storpedowano
conditional 1st storpedowałbym storpedowałabym storpedowalibyśmy storpedowałybyśmy
2nd storpedowałbyś storpedowałabyś storpedowalibyście storpedowałybyście
3rd storpedowałby storpedowałaby storpedowałoby storpedowaliby storpedowałyby
impersonal storpedowano by
imperative 1st niech storpeduję storpedujmy
2nd storpeduj storpedujcie
3rd niech storpeduje niech storpedują
passive adjectival participle storpedowany storpedowana storpedowane storpedowani storpedowane
anterior adverbial participle storpedowawszy
verbal noun storpedowanie

Further reading
  • storpedować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • storpedować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.