strangur
Icelandic
Etymology
From Old Norse strangr, from Proto-Germanic *strangaz, from Proto-Indo-European *streng-, *strenk- (“taut, stiff, tight”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstrauŋkʏr/
- Rhymes: -auŋkʏr
Inflection
positive (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | strangur | ströng | strangt |
| accusative | strangan | stranga | strangt |
| dative | ströngum | strangri | ströngu |
| genitive | strangs | strangrar | strangs |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | strangir | strangar | ströng |
| accusative | stranga | strangar | ströng |
| dative | ströngum | ströngum | ströngum |
| genitive | strangra | strangra | strangra |
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | strangi | stranga | stranga |
| accusative | stranga | ströngu | stranga |
| dative | stranga | ströngu | stranga |
| genitive | stranga | ströngu | stranga |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | ströngu | ströngu | ströngu |
| accusative | ströngu | ströngu | ströngu |
| dative | ströngu | ströngu | ströngu |
| genitive | ströngu | ströngu | ströngu |
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | strangari | strangari | strangara |
| accusative | strangari | strangari | strangara |
| dative | strangari | strangari | strangara |
| genitive | strangari | strangari | strangara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | strangari | strangari | strangari |
| accusative | strangari | strangari | strangari |
| dative | strangari | strangari | strangari |
| genitive | strangari | strangari | strangari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | strangastur | ströngust | strangast |
| accusative | strangastan | strangasta | strangast |
| dative | ströngustum | strangastri | ströngustu |
| genitive | strangasts | strangastrar | strangasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | strangastir | strangastar | ströngust |
| accusative | strangasta | strangastar | ströngust |
| dative | ströngustum | ströngustum | ströngustum |
| genitive | strangastra | strangastra | strangastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | strangasti | strangasta | strangasta |
| accusative | strangasta | ströngustu | strangasta |
| dative | strangasta | ströngustu | strangasta |
| genitive | strangasta | ströngustu | strangasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | ströngustu | ströngustu | ströngustu |
| accusative | ströngustu | ströngustu | ströngustu |
| dative | ströngustu | ströngustu | ströngustu |
| genitive | ströngustu | ströngustu | ströngustu |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.