strigulatus
Latin
Adjective
strigulātus (feminine strigulāta, neuter strigulātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | strigulātus | strigulāta | strigulātum | strigulātī | strigulātae | strigulāta | |
| Genitive | strigulātī | strigulātae | strigulātī | strigulātōrum | strigulātārum | strigulātōrum | |
| Dative | strigulātō | strigulātō | strigulātīs | ||||
| Accusative | strigulātum | strigulātam | strigulātum | strigulātōs | strigulātās | strigulāta | |
| Ablative | strigulātō | strigulātā | strigulātō | strigulātīs | |||
| Vocative | strigulāte | strigulāta | strigulātum | strigulātī | strigulātae | strigulāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.