strinare
Italian
Verb
strinàre (first-person singular present strìno, first-person singular past historic strinài, past participle strinàto, auxiliary avére)
- (transitive) to singe
- Synonym: bruciacchiare
- (transitive, literary) to scorch, to parch (plants) (due to the sun)
Conjugation
Conjugation of strinàre (-are) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | strinàre | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | strinàndo | |||
| present participle | strinànte | past participle | strinàto | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | strìno | strìni | strìna | striniàmo | strinàte | strìnano |
| imperfect | strinàvo | strinàvi | strinàva | strinavàmo | strinavàte | strinàvano |
| past historic | strinài | strinàsti | strinò | strinàmmo | strinàste | strinàrono |
| future | strinerò | strinerài | strinerà | strinerémo | strineréte | strinerànno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | strinerèi | strinerésti | strinerèbbe, strinerébbe | strinerémmo | strineréste | strinerèbbero, strinerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | strìni | strìni | strìni | striniàmo | striniàte | strìnino |
| imperfect | strinàssi | strinàssi | strinàsse | strinàssimo | strinàste | strinàssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| strìna | strìni | striniàmo | strinàte | strìnino | ||
| negative imperative | non strinàre | non strìni | non striniàmo | non strinàte | non strìnino | |
Related terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.