strwożyć

Polish

Etymology

From s- +‎ trwożyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈstrfɔ.ʐɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔʐɨt͡ɕ
  • Syllabification: strwo‧żyć

Verb

strwożyć pf (imperfective trwożyć)

  1. (transitive) to frighten, to scare
    Synonyms: przestraszyć, przerazić
  2. (reflexive) to be frightened, to be scared
    Synonyms: zatrwożyć się, zlęknąć się, przestraszyć się

Conjugation
Conjugation of strwożyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strwożyć
future tense 1st strwożę strwożymy
2nd strwożysz strwożycie
3rd strwoży strwożą
impersonal strwoży się
past tense 1st strwożyłem strwożyłam strwożyliśmy strwożyłyśmy
2nd strwożyłeś strwożyłaś strwożyliście strwożyłyście
3rd strwożył strwożyła strwożyło strwożyli strwożyły
impersonal strwożono
conditional 1st strwożyłbym strwożyłabym strwożylibyśmy strwożyłybyśmy
2nd strwożyłbyś strwożyłabyś strwożylibyście strwożyłybyście
3rd strwożyłby strwożyłaby strwożyłoby strwożyliby strwożyłyby
impersonal strwożono by
imperative 1st niech strwożę strwóżmy
2nd strwóż strwóżcie
3rd niech strwoży niech strwożą
passive adjectival participle strwożony strwożona strwożone strwożeni strwożone
anterior adverbial participle strwożywszy
verbal noun strwożenie

Further reading
  • strwożyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • strwożyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.