suður
See also: sudur
Faroese
Etymology
From Old Norse suðr, from Proto-Germanic *sunþrą.
Declension
| n13s | Singular | |
| Indefinite | Definite | |
| Nominative | suður | suðrið |
| Accusative | suður | suðrið |
| Dative | suðri | suðrinum |
| Genitive | suðurs | suðursins |
See also
- (compass points)
| útnyrðingur | norður | landnyrðingur |
| vestur | ![]() |
eystur |
| útsynningur | suður | landsynningur |
Icelandic
Etymology
From Old Norse suðr, from Proto-Germanic *sunþrą.
Pronunciation
- Rhymes: -ʏːðʏr
Declension
declension of suður
| n-s | singular | |
|---|---|---|
| indefinite | definite | |
| nominative | suður | suðrið |
| accusative | suður | suðrið |
| dative | suðri | suðrinu |
| genitive | suðurs | suðursins |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.
