subcordatus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sub.korˈdaː.tus/, [sʊb.kɔrˈdaː.tʊs]
Adjective
subcordātus (feminine subcordāta, neuter subcordātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | subcordātus | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |
| Genitive | subcordātī | subcordātae | subcordātī | subcordātōrum | subcordātārum | subcordātōrum | |
| Dative | subcordātō | subcordātō | subcordātīs | ||||
| Accusative | subcordātum | subcordātam | subcordātum | subcordātōs | subcordātās | subcordāta | |
| Ablative | subcordātō | subcordātā | subcordātō | subcordātīs | |||
| Vocative | subcordāte | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.