subjectus
Latin
Etymology 1
Perfect passive participle of subjiciō (“throw under or near; supply; forge; submit; propose”).
Participle
subjectus (feminine subjecta, neuter subjectum); first/second-declension participle
- Alternative form of subiectus
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | subjectus | subjecta | subjectum | subjectī | subjectae | subjecta | |
| Genitive | subjectī | subjectae | subjectī | subjectōrum | subjectārum | subjectōrum | |
| Dative | subjectō | subjectō | subjectīs | ||||
| Accusative | subjectum | subjectam | subjectum | subjectōs | subjectās | subjecta | |
| Ablative | subjectō | subjectā | subjectō | subjectīs | |||
| Vocative | subjecte | subjecta | subjectum | subjectī | subjectae | subjecta | |
Etymology 2
From subjiciō (“lay or place under or near”).
Declension
Fourth-declension noun.
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| Nominative | subjectus | subjectūs |
| Genitive | subjectūs | subjectuum |
| Dative | subjectuī | subjectibus |
| Accusative | subjectum | subjectūs |
| Ablative | subjectū | subjectibus |
| Vocative | subjectus | subjectūs |
References
- “subjectus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subjectus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- subjectus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.