sublevatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sublevō.
Participle
sublevatus m (feminine sublevata, neuter sublevatum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | sublevatus | sublevata | sublevatum | sublevatī | sublevatae | sublevata | |
| Genitive | sublevatī | sublevatae | sublevatī | sublevatōrum | sublevatārum | sublevatōrum | |
| Dative | sublevatō | sublevatae | sublevatō | sublevatīs | sublevatīs | sublevatīs | |
| Accusative | sublevatum | sublevatam | sublevatum | sublevatōs | sublevatās | sublevata | |
| Ablative | sublevatō | sublevatā | sublevatō | sublevatīs | sublevatīs | sublevatīs | |
| Vocative | sublevate | sublevata | sublevatum | sublevatī | sublevatae | sublevata | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.