submonitus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of submoneō.
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | submonitus | submonita | submonitum | submonitī | submonitae | submonita | |
| Genitive | submonitī | submonitae | submonitī | submonitōrum | submonitārum | submonitōrum | |
| Dative | submonitō | submonitae | submonitō | submonitīs | submonitīs | submonitīs | |
| Accusative | submonitum | submonitam | submonitum | submonitōs | submonitās | submonita | |
| Ablative | submonitō | submonitā | submonitō | submonitīs | submonitīs | submonitīs | |
| Vocative | submonite | submonita | submonitum | submonitī | submonitae | submonita | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.