succerno
Latin
Alternative forms
- subcernō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sukˈker.noː/, [s̠ʊkˈkɛrnoː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sutˈt͡ʃer.no/, [sutˈt͡ʃɛrno]
Verb
succernō (present infinitive succernere, perfect active succrēvī, supine succrētum); third conjugation
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Conjugation
| Conjugation of succernō (third conjugation) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | succernō | succernis | succernit | succernimus | succernitis | succernunt |
| imperfect | succernēbam | succernēbās | succernēbat | succernēbāmus | succernēbātis | succernēbant | |
| future | succernam | succernēs | succernet | succernēmus | succernētis | succernent | |
| perfect | succrēvī | succrēvistī | succrēvit | succrēvimus | succrēvistis | succrēvērunt, succrēvēre | |
| pluperfect | succrēveram | succrēverās | succrēverat | succrēverāmus | succrēverātis | succrēverant | |
| future perfect | succrēverō | succrēveris | succrēverit | succrēverimus | succrēveritis | succrēverint | |
| passive | present | succernor | succerneris, succernere |
succernitur | succernimur | succerniminī | succernuntur |
| imperfect | succernēbar | succernēbāris, succernēbāre |
succernēbātur | succernēbāmur | succernēbāminī | succernēbantur | |
| future | succernar | succernēris, succernēre |
succernētur | succernēmur | succernēminī | succernentur | |
| perfect | succrētus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | succrētus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | succrētus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | succernam | succernās | succernat | succernāmus | succernātis | succernant |
| imperfect | succernerem | succernerēs | succerneret | succernerēmus | succernerētis | succernerent | |
| perfect | succrēverim | succrēverīs | succrēverit | succrēverīmus | succrēverītis | succrēverint | |
| pluperfect | succrēvissem | succrēvissēs | succrēvisset | succrēvissēmus | succrēvissētis | succrēvissent | |
| passive | present | succernar | succernāris, succernāre |
succernātur | succernāmur | succernāminī | succernantur |
| imperfect | succernerer | succernerēris, succernerēre |
succernerētur | succernerēmur | succernerēminī | succernerentur | |
| perfect | succrētus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | succrētus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | succerne | — | — | succernite | — |
| future | — | succernitō | succernitō | — | succernitōte | succernuntō | |
| passive | present | — | succernere | — | — | succerniminī | — |
| future | — | succernitor | succernitor | — | — | succernuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | succernere | succrēvisse | succrētūrum esse | succernī | succrētum esse | succrētum īrī | |
| participles | succernēns | — | succrētūrus | — | succrētus | succernendus, succernundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| succernendī | succernendō | succernendum | succernendō | succrētum | succrētū | ||
References
- “succerno”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- succerno in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.