succutio
Latin
Alternative forms
- subcutiō
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /sukˈku.ti.oː/, [s̠ʊkˈkʊt̪ioː]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /sukˈkut.t͡si.o/, [sukˈkut̪ː͡s̪io]
Verb
succutiō (present infinitive succutere, perfect active succussī, supine succussum); third conjugation iō-variant
Conjugation
| Conjugation of succutiō (third conjugation iō-variant) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| indicative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | succutiō | succutis | succutit | succutimus | succutitis | succutiunt |
| imperfect | succutiēbam | succutiēbās | succutiēbat | succutiēbāmus | succutiēbātis | succutiēbant | |
| future | succutiam | succutiēs | succutiet | succutiēmus | succutiētis | succutient | |
| perfect | succussī | succussistī | succussit | succussimus | succussistis | succussērunt, succussēre | |
| pluperfect | succusseram | succusserās | succusserat | succusserāmus | succusserātis | succusserant | |
| future perfect | succusserō | succusseris | succusserit | succusserimus | succusseritis | succusserint | |
| passive | present | succutior | succuteris, succutere |
succutitur | succutimur | succutiminī | succutiuntur |
| imperfect | succutiēbar | succutiēbāris, succutiēbāre |
succutiēbātur | succutiēbāmur | succutiēbāminī | succutiēbantur | |
| future | succutiar | succutiēris, succutiēre |
succutiētur | succutiēmur | succutiēminī | succutientur | |
| perfect | succussus + present active indicative of sum | ||||||
| pluperfect | succussus + imperfect active indicative of sum | ||||||
| future perfect | succussus + future active indicative of sum | ||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | succutiam | succutiās | succutiat | succutiāmus | succutiātis | succutiant |
| imperfect | succuterem | succuterēs | succuteret | succuterēmus | succuterētis | succuterent | |
| perfect | succusserim | succusserīs | succusserit | succusserīmus | succusserītis | succusserint | |
| pluperfect | succussissem | succussissēs | succussisset | succussissēmus | succussissētis | succussissent | |
| passive | present | succutiar | succutiāris, succutiāre |
succutiātur | succutiāmur | succutiāminī | succutiantur |
| imperfect | succuterer | succuterēris, succuterēre |
succuterētur | succuterēmur | succuterēminī | succuterentur | |
| perfect | succussus + present active subjunctive of sum | ||||||
| pluperfect | succussus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||
| imperative | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| active | present | — | succute | — | — | succutite | — |
| future | — | succutitō | succutitō | — | succutitōte | succutiuntō | |
| passive | present | — | succutere | — | — | succutiminī | — |
| future | — | succutitor | succutitor | — | — | succutiuntor | |
| non-finite forms | active | passive | |||||
| present | perfect | future | present | perfect | future | ||
| infinitives | succutere | succussisse | succussūrum esse | succutī | succussum esse | succussum īrī | |
| participles | succutiēns | — | succussūrus | — | succussus | succutiendus, succutiundus | |
| verbal nouns | gerund | supine | |||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||
| succutiendī | succutiendō | succutiendum | succutiendō | succussum | succussū | ||
Derived terms
- succussus
Descendants
References
- “succutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “succutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- succutio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.