suinus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /suˈiː.nus/, [s̠uˈiːnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /suˈi.nus/, [suˈiːnus]
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | suīnus | suīna | suīnum | suīnī | suīnae | suīna | |
| Genitive | suīnī | suīnae | suīnī | suīnōrum | suīnārum | suīnōrum | |
| Dative | suīnō | suīnō | suīnīs | ||||
| Accusative | suīnum | suīnam | suīnum | suīnōs | suīnās | suīna | |
| Ablative | suīnō | suīnā | suīnō | suīnīs | |||
| Vocative | suīne | suīna | suīnum | suīnī | suīnae | suīna | |
References
- “suinus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- suinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.