surm
Estonian
Etymology
From Proto-Finnic *surma. Cognate with Finnish surma.
Declension
Declension of surm (type külm)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | surm | surmad |
| genitive | surma | surmade |
| partitive | surma | surmi / surmasid |
| illative | surma / surmasse | surmadesse / surmisse |
| inessive | surmas | surmades / surmis |
| elative | surmast | surmadest / surmist |
| allative | surmale | surmadele / surmile |
| adessive | surmal | surmadel / surmil |
| ablative | surmalt | surmadelt / surmilt |
| translative | surmaks | surmadeks / surmiks |
| terminative | surmani | surmadeni |
| essive | surmana | surmadena |
| abessive | surmata | surmadeta |
| comitative | surmaga | surmadega |
Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.