surridens
Latin
Etymology
Present participle of surrīdeō.
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| Nominative | surrīdēns | surrīdēns | surrīdentēs | surrīdentia | |
| Genitive | surrīdentis | surrīdentis | surrīdentium | surrīdentium | |
| Dative | surrīdentī | surrīdentī | surrīdentibus | surrīdentibus | |
| Accusative | surrīdentem | surrīdēns | surrīdentēs, surrīdentīs | surrīdentia | |
| Ablative | surrīdente, surrīdentī1 | surrīdente, surrīdentī1 | surrīdentibus | surrīdentibus | |
| Vocative | surrīdēns | surrīdēns | surrīdentēs | surrīdentia | |
1When used purely as an adjective.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.