sver
Icelandic
Etymology
Borrowed from Danish svær (16th century), itself from Norwegian svár with influence from German schwer; ultimately from Proto-Germanic *swēraz.
Pronunciation
- IPA(key): /svɛːr/
- Rhymes: -ɛːr
Inflection
positive (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sver | sver | svert |
| accusative | sveran | svera | svert |
| dative | sverum | sverri | sveru |
| genitive | svers | sverrar | svers |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sverir | sverar | sver |
| accusative | svera | sverar | sver |
| dative | sverum | sverum | sverum |
| genitive | sverra | sverra | sverra |
positive (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sveri | svera | svera |
| accusative | svera | sveru | svera |
| dative | svera | sveru | svera |
| genitive | svera | sveru | svera |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sveru | sveru | sveru |
| accusative | sveru | sveru | sveru |
| dative | sveru | sveru | sveru |
| genitive | sveru | sveru | sveru |
comparative
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sverari | sverari | sverara |
| accusative | sverari | sverari | sverara |
| dative | sverari | sverari | sverara |
| genitive | sverari | sverari | sverara |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sverari | sverari | sverari |
| accusative | sverari | sverari | sverari |
| dative | sverari | sverari | sverari |
| genitive | sverari | sverari | sverari |
superlative (strong declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sverastur | sverust | sverast |
| accusative | sverastan | sverasta | sverast |
| dative | sverustum | sverastri | sverustu |
| genitive | sverasts | sverastrar | sverasts |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sverastir | sverastar | sverust |
| accusative | sverasta | sverastar | sverust |
| dative | sverustum | sverustum | sverustum |
| genitive | sverastra | sverastra | sverastra |
superlative (weak declension)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | sverasti | sverasta | sverasta |
| accusative | sverasta | sverustu | sverasta |
| dative | sverasta | sverustu | sverasta |
| genitive | sverasta | sverustu | sverasta |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | sverustu | sverustu | sverustu |
| accusative | sverustu | sverustu | sverustu |
| dative | sverustu | sverustu | sverustu |
| genitive | sverustu | sverustu | sverustu |
Old Norse
Verb
sver
- inflection of sverja:
- first-person singular active present indicative
- second-person singular active imperative
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.