szepnąć

Polish

Etymology

From szeptać +‎ -nąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈʂɛp.nɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛpnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: szep‧nąć

Verb

szepnąć pf (imperfective szeptać)

  1. (transitive) to whisper (to speak or say something in a very low voice)

Conjugation
Conjugation of szepnąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive szepnąć
future tense 1st szepnę szepniemy
2nd szepniesz szepniecie
3rd szepnie szepną
impersonal szepnie się
past tense 1st szepnąłem szepnęłam szepnęliśmy szepnęłyśmy
2nd szepnąłeś szepnęłaś szepnęliście szepnęłyście
3rd szepnął szepnęła szepnęło szepnęli szepnęły
impersonal szepnięto
conditional 1st szepnąłbym szepnęłabym szepnęlibyśmy szepnęłybyśmy
2nd szepnąłbyś szepnęłabyś szepnęlibyście szepnęłybyście
3rd szepnąłby szepnęłaby szepnęłoby szepnęliby szepnęłyby
impersonal szepnięto by
imperative 1st niech szepnę szepnijmy
2nd szepnij szepnijcie
3rd niech szepnie niech szepną
passive adjectival participle szepnięty szepnięta szepnięte szepnięci szepnięte
anterior adverbial participle szepnąwszy
verbal noun szepnięcie
adjective
  • szeptliwy
nouns

Further reading
  • szepnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • szepnąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.