tümce

Turkish

Etymology

From tüm, calque of Arabic جُمْلَة‎ (jumla) to replace borrowed cümle.

Pronunciation
  • IPA(key): [tymdʒɛ]

Noun

tümce (definite accusative tümceyi, plural tümceler)

  1. (grammar) sentence

Declension
Inflection
Nominative tümce
Definite accusative tümceyi
Singular Plural
Nominative tümce tümceler
Definite accusative tümceyi tümceleri
Dative tümceye tümcelere
Locative tümcede tümcelerde
Ablative tümceden tümcelerden
Genitive tümcenin tümcelerin
Possessive forms
Singular Plural
1st singular tümcem tümcelerim
2nd singular tümcen tümcelerin
3rd singular tümcesi tümceleri
1st plural tümcemiz tümcelerimiz
2nd plural tümceniz tümceleriniz
3rd plural tümceleri tümceleri
Predicative forms
Singular Plural
1st singular tümceyim tümcelerim
2nd singular tümcesin tümcelersin
3rd singular tümce
tümcedir		 tümceler
tümcelerdir
1st plural tümceyiz tümceleriz
2nd plural tümcesiniz tümcelersiniz
3rd plural tümceler tümcelerdir

Synonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.