tabansız

Turkish

Etymology

From taban +‎ -sız.

Pronunciation
  • IPA(key): /tabanˈsɯz/
  • Hyphenation: ta‧ban‧sız

Adjective

tabansız (comparative daha tabansız, superlative en tabansız)

  1. pusillanimous

Derived terms

Noun

tabansız (definite accusative tabansızı, plural tabansızlar)

  1. a pusillanimous person; coward

Declension
Inflection
Nominative tabansız
Definite accusative tabansızı
Singular Plural
Nominative tabansız tabansızlar
Definite accusative tabansızı tabansızları
Dative tabansıza tabansızlara
Locative tabansızda tabansızlarda
Ablative tabansızdan tabansızlardan
Genitive tabansızın tabansızların
Possessive forms
Singular Plural
1st singular tabansızım tabansızlarım
2nd singular tabansızın tabansızların
3rd singular tabansızı tabansızları
1st plural tabansızımız tabansızlarımız
2nd plural tabansızınız tabansızlarınız
3rd plural tabansızları tabansızları
Predicative forms
Singular Plural
1st singular tabansızım tabansızlarım
2nd singular tabansızsın tabansızlarsın
3rd singular tabansız
tabansızdır		 tabansızlar
tabansızlardır
1st plural tabansızız tabansızlarız
2nd plural tabansızsınız tabansızlarsınız
3rd plural tabansızlar tabansızlardır

See also
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.