taciturnus
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /ta.kiˈtur.nus/, [t̪äkɪˈt̪ʊrnʊs̠]
- (Ecclesiastical) IPA(key): /ta.t͡ʃiˈtur.nus/, [t̪ät͡ʃiˈt̪urnus]
Adjective
taciturnus (feminine taciturna, neuter taciturnum); first/second-declension adjective
- untalkative, taciturn, quiet, silent
- Marcus taciturnus est.
- Marcus is taciturn.
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | taciturnus | taciturna | taciturnum | taciturnī | taciturnae | taciturna | |
| Genitive | taciturnī | taciturnae | taciturnī | taciturnōrum | taciturnārum | taciturnōrum | |
| Dative | taciturnō | taciturnō | taciturnīs | ||||
| Accusative | taciturnum | taciturnam | taciturnum | taciturnōs | taciturnās | taciturna | |
| Ablative | taciturnō | taciturnā | taciturnō | taciturnīs | |||
| Vocative | taciturne | taciturna | taciturnum | taciturnī | taciturnae | taciturna | |
Descendants
References
- “taciturnus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “taciturnus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- taciturnus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.