tiginleikr
Old Norse
Etymology
From tiginn + -leikr.
Declension
Declension of tiginleikr (strong a-stem)
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | tiginleikr | tiginleikrinn | tiginleikar | tiginleikarnir |
| accusative | tiginleik | tiginleikinn | tiginleika | tiginleikana |
| dative | tiginleiki | tiginleikinum | tiginleikum | tiginleikunum |
| genitive | tiginleiks | tiginleiksins | tiginleika | tiginleikanna |
References
- “tiginleikr”, in Geir T. Zoëga (1910) A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.