titillandus
Latin
Etymology
Future passive participle of tītillō
Participle
titillandus m (feminine titillanda, neuter titillandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | tītillandus | tītillanda | tītillandum | tītillandī | tītillandae | tītillanda | |
| Genitive | tītillandī | tītillandae | tītillandī | tītillandōrum | tītillandārum | tītillandōrum | |
| Dative | tītillandō | tītillandae | tītillandō | tītillandīs | tītillandīs | tītillandīs | |
| Accusative | tītillandum | tītillandam | tītillandum | tītillandōs | tītillandās | tītillanda | |
| Ablative | tītillandō | tītillandā | tītillandō | tītillandīs | tītillandīs | tītillandīs | |
| Vocative | tītillande | tītillanda | tītillandum | tītillandī | tītillandae | tītillanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.