titubandus
Latin
Etymology
Future passive participle of titubō.
Participle
titubandus m (feminine titubanda, neuter titubandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | titubandus | titubanda | titubandum | titubandī | titubandae | titubanda | |
| Genitive | titubandī | titubandae | titubandī | titubandōrum | titubandārum | titubandōrum | |
| Dative | titubandō | titubandae | titubandō | titubandīs | titubandīs | titubandīs | |
| Accusative | titubandum | titubandam | titubandum | titubandōs | titubandās | titubanda | |
| Ablative | titubandō | titubandā | titubandō | titubandīs | titubandīs | titubandīs | |
| Vocative | titubande | titubanda | titubandum | titubandī | titubandae | titubanda | |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.