trąbić

Polish

Inherited from Old Polish trąbić, from Proto-Slavic *trǫbiti.

trąbić impf (perfective zatrąbić)

(intransitive) to honk (to use a car's horn)
(intransitive) to trumpet (to make the sound of an elephant)
(intransitive) to play the trumpet
(intransitive, colloquial) to hype, to promote (to repeat some information and discuss it in public) [+ o (locative) = something]
(intransitive, colloquial) to blow one's nose loudly
(transitive, colloquial) to gulp down, to guzzle, to quaff, to swig, to swill
Synonyms: see Thesaurus:pić

Conjugation of trąbić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		trąbić
present tense	1^st	trąbię			trąbimy
	2^nd	trąbisz			trąbicie
	3^rd	trąbi			trąbią
	impersonal	trąbi się
past tense	1^st	trąbiłem	trąbiłam		trąbiliśmy	trąbiłyśmy
	2^nd	trąbiłeś	trąbiłaś		trąbiliście	trąbiłyście
	3^rd	trąbił	trąbiła	trąbiło	trąbili	trąbiły
	impersonal	trąbiono
future tense	1^st	będę trąbił, będę trąbić	będę trąbiła, będę trąbić		będziemy trąbili, będziemy trąbić	będziemy trąbiły, będziemy trąbić
	2^nd	będziesz trąbił, będziesz trąbić	będziesz trąbiła, będziesz trąbić		będziecie trąbili, będziecie trąbić	będziecie trąbiły, będziecie trąbić
	3^rd	będzie trąbił, będzie trąbić	będzie trąbiła, będzie trąbić	będzie trąbiło, będzie trąbić	będą trąbili, będą trąbić	będą trąbiły, będą trąbić
	impersonal	będzie trąbić się
conditional	1^st	trąbiłbym	trąbiłabym		trąbilibyśmy	trąbiłybyśmy
	2^nd	trąbiłbyś	trąbiłabyś		trąbilibyście	trąbiłybyście
	3^rd	trąbiłby	trąbiłaby	trąbiłoby	trąbiliby	trąbiłyby
	impersonal	trąbiono by
imperative	1^st	niech trąbię			trąbmy
	2^nd	trąb			trąbcie
	3^rd	niech trąbi			niech trąbią
active adjectival participle		trąbiący	trąbiąca	trąbiące	trąbiący	trąbiące
passive adjectival participle		trąbiony	trąbiona	trąbione	trąbieni	trąbione
contemporary adverbial participle		trąbiąc
verbal noun		trąbienie