trahitorius
Latin
Pronunciation
- (Classical) IPA(key): /tra.hiˈtoː.ri.us/, [tra.hɪˈtoː.ri.ʊs]
Adjective
trahitōrius (feminine trahitōria, neuter trahitōrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| Nominative | trahitōrius | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria | |
| Genitive | trahitōriī | trahitōriae | trahitōriī | trahitōriōrum | trahitōriārum | trahitōriōrum | |
| Dative | trahitōriō | trahitōriō | trahitōriīs | ||||
| Accusative | trahitōrium | trahitōriam | trahitōrium | trahitōriōs | trahitōriās | trahitōria | |
| Ablative | trahitōriō | trahitōriā | trahitōriō | trahitōriīs | |||
| Vocative | trahitōrie | trahitōria | trahitōrium | trahitōriī | trahitōriae | trahitōria | |
References
- trahitorius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire Illustré Latin-Français, Hachette
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.